3.3. Cechy teologii reformowanej.
   3.3.1. Teologia uprawiana w Kościele E-R odwołując się do obietnicy pierwszego przykazania: Ja jestem Pan, Bóg twój – wraz z prawdziwie żydowską teologią – okazuje się być Teologią Objawienia. Opiera się na tym, że Bóg sam daje się poznać szukając człowieka, stwierdza, że Bóg może być poznany tylko z Boga, z Jego własnego Słowa, wie, że poznanie Boga jest darem i łaską, a nie owocem religijności człowieka.
   3.3.2. Ta teologia opiera się na spełnieniu pierwszego przykazania w życiu, dziele i śmierci Jezusa Chrystusa. To wiedząc jest ona w swej istocie Chrystologią: poznaje ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa jako Boga w Jego egzystencji równej naszej, wśród nas, ludzi, i dla nas. Ta teologia żyje bezpośredniością spotkania Boga w spotkaniu konkretnego człowieka Jezusa Chrystusa z innymi ludźmi. Dlatego nie zna ona żadnego innego pośrednictwa zbawienia. Poznaje natomiast, przez krzyż Jezusa Chrystusa, że Bóg usprawiedliwia niepobożnych, samemu oddając się pod sąd pobożnych, i stąd naucza ona, że Boże usprawiedliwienie jest wyłącznie dziełem Boga, który niesprawiedliwych czyni sprawiedliwymi, uznając ich za sprawiedliwych.
   3.3.3. Teologia działa jako instrument reformatorski, gdy służy Kościołowi Powszechnemu w zwalczaniu pokusy uprawiania teologii naturalnej (Bóg może być poznany za stworzenia), albo teologii nomicznej (prawo Boże jako instrument pośredniczący w zbawieniu). W ten sposób teologia zachęca do odwrócenia się od ogólnej religijności i moralności, a zwrócenia się ku konkretnemu Bogu w Chrystusie: a więc do odwrócenia się od religijnego światopoglądu ku wierze w Boga i od kościelnego legalizmu ku Ewangelii jako jednemu z wyrazów woli Boga.
    3.3.4. Teologia jest elementem reformatorskiego działania w Kościele po dziś dzień, bo nawet wtedy, gdy wydaje się, że myśl zwraca się ku ludziom, kiedy spodziewamy się opisu, jak to jesteśmy wzbogaceni zasługami Zbawiciela, ta teologia kieruje nas do... Jezusa!! Czyni to po wielokroć, abyśmy zrozumieli, że to czego dokonał Chrystus, to, co wykonało się dla naszego zbawienia, to wszystko – jak przypomina Jan Kawin – dał Bóg swemu Synowi. Dlatego przez całe życie pamiętajmy pytanie naszego brata, apostoła Piotra: Panie do kogo pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego.